Հետախուզման մեջ գտնվող մեղադրյալին ձերբակալելը որպես հեռակա (մեղադրյալի բացակայությամբ) կալանավորման այլընտրանք ՀՀ քրեական դատավարությունում
DOI:
https://doi.org/10.46991/BYSU:C/2019.10.1.059Keywords:
հետախուզում, ձերբակալում, կալանավորում, լսվելու իրավունք, դատարանի առաջ կանգնելու իրավունքAbstract
Անձի անձնական ազատության իրավունքը կարող է սահմանափակվել բացառապես այնպիսի ընթացակարգին համապատասխան, որը պաշտպանում է նրան կամայականությունից և անօրինականությունից: Քրեական դատավարության զարգացման ընթացքում նման ընթացակարգի հիմք է ծառայել habeas corpus (լատ. «Թեկուզ դու ունես մարմին») ինստիտուտը: Պատմականորեն habeas corpus ընթացակարգն անձին ազատությունից զրկելու նկատմամբ դատական վերահսկողության կառուցակարգ է, որը յուրաքանչյուր անձի երաշխավորում է դատարանի առաջ կանգնելու և լսված լինելու իրավունքը, որպեսզի դատարանը ստուգի ազատությունից զրկելու օրինականությունն ու հիմնավորվածությունը: Հենց habeas corpus-ի սկզբունքների վրա է կառուցված, մասնավորապես, ՀՀ Սահմանադրության 27-րդ հոդվածի 4-րդ մասի այն պահանջը, որ եթե սույն հոդվածի 1-ին մասի 4-րդ կետի1 հիմքով ազատությունից զրկված անձի վերաբերյալ ազատությունից զրկվելու պահից ողջամիտ ժամկետում, սակայն ոչ ուշ, քան յոթանասուներկու ժամվա ընթացքում դատարանը որոշում չի կայացնում անազատության մեջ նրան հետագա պահելը թույլատրելու մասին, ապա նա անհապաղ ազատ է արձակվում:
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2019 Բանբեր Երևանի համալսարանի
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
