ԱՆՉԱՓԱՀԱՍՆԵՐԻ ՊԱՏԺԻ ԱՌԱՆՁՆԱՀԱՏԿՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ ՀՀ-ՈՒՄ
DOI:
https://doi.org/10.46991/BYSU:C/2016.19.1.041Keywords:
անչափահաս, պատժի համակարգ, ազատազրկում, կալանք, հանրային աշխատանքներ, տուգանք, այլընտրանքային միջոցներAbstract
Հանցանք կատարած անձանց քրեական պատասխանատվության ու պատժի արդյունավետության հարցերը մշտապես գտնվել են ինչպես իրավաբան-գիտնականների, այնպես էլ իրավակիրառ գործունեություն իրականացնող մասնագետների ուշադրության կենտրոնում: Այս առումով առանձնակի հետաքրքրություն է ներկայացնում անչափահասների կատարած հանցագործություններին պետության արձագանքի և դրանց համար կիրառվող պատիժների հիմնախնդիրը: ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի հոդված 24-ի 1-ին մասի ձևակերպումից հետևում է, որ անչափահաս է համարվում տասնութ տարին չլրացած անձը, իսկ «Երեխայի իրավունքների մասին» ՄԱԿ-ի կոնվենցիայի հոդված 1-ը սահմանում է. «… երեխա է համարվում տասնութ տարին չլրացած յուրաքանչյուր անձ,…»: Ենթադրվում է, որ անչափահասների կողմից կատարված հանցագործություններին արձագանքելիս պետությունը պետք է առավել մեղմ մոտեցում դրսևորի՝ հաշվի առնելով երեխայի հոգեբանական առանձնահատկությունները: Մասնավորապես, բազմաթիվ հոգեբանական հետազոտություններ1 վկայում են, որ, ի տարբերություն չափահասների, հանցավոր վարքագիծ դրսևորած անչափահասների կողմից իրենց վարքագծի հետևանքները լիարժեքորեն ընկալելու, արտաքին ազդեցությանը դիմագրավելու, ինչպես նաև ինքնուրույն որոշում կայացնելու ունակությունները սահմանափակ են: Բացի դրանից, անչափահասներն առավել զգայուն են կիրառվող պատժատեսակների բովանդակությունը կազմող սահմանափակումների ու զրկանքների նկատմամբ:
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2016 Bulletin of Yerevan University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
