The Theory of Status in Ancient Rhetoric
DOI:
https://doi.org/10.46991/BYSU:E/2024.15.1.029Keywords:
rhetoric, types of rhetoric, controversial issue, speech strategy, statuses, loci, extralogical argument, defnition and assessment, rejectionAbstract
The significant role of philosophy in the development of spiritual culture of humanity is manifested not only in more than substantial volume of knowledge, but also in its methodology of formation and evaluation of knowledge at large. As much as our mind is fundamentally inclined to objectivity and accuracy, life, especially human realities, have been and remain to be subject to various interpretations, and, equivalent, but at the same time contradicting ideas. And its “culprit” is not the shortcoming or inconsistency of our thought, but the inexhaustibility of possible descriptions of any phenomenon in combination with the universal realities of the world. This fact makes it difficult – if not impossible – the universal de9nition and assessment of phenomena, events and developments of human life. The separation of truth and error, good and evil, useful and harmful, fair and unfair, acceptable and unacceptable, good and bad is still on the agenda of intense philosophical debates and a problem in the practice of organizing social life and social processes.With the mission of coordination and interpretation of such problems, rhetoric was brought to life in ancient culture as practical methodology enabling to achieve common conclusion and persuasion through argumentation, and an opportunity to propose philosophically grounded solutions to universal issues. Among them, the theories on statuses and loci are especially topical. Today, they are well elaborated theories that are widely used in judicial and political processes, live speeches, discussions and debates. Moreover, in our perspective introduction of jury courts and in today’s reality of democratization of the political 9eld, it seems more than important to discuss rhetoric in general and the theories presented in the present article in particular, especially for those who are active in the mentioned spheres of activity.
References
Аристотель. Риторика. В кн. «Античные риторики». Изд. «Московского университета». Москва, 1978 г., էջ 21:
Վարդումյան Ա. Ս., Փիլիսոփայություն փիլիսոփայական փաստարկում հռետորիկա, «Բանբեր Երևանի համալսարանի», Հասարակական գիտություններ, Երևան, 2013 թ., էջ 11-12:
Մելքոնյան Մ. Գ., Հրեղեն խոսքի ուժը, ԵՊՀ հրատարակչություն, Երևան, 1979 թ., էջ 11: Պողոսյան Պ. Մ., Հռետորական արվեստի մասին, ԵՊՀ հրատարակչություն, Երևան, 1994 թ., էջ 13: Վարդումյան Ա. Ս., Հռետորիկա. Արվեստ թե գիտություն, «Սիոն», Երուսաղեմ, 2002 թ., նո. 1-2-3, էջ 61:
Միրզոյան Վ., Ճարտասանություն, չորրորդ հրատարակություն, «Իրավունք» հրատարակչություն, Երևան, 2010 թ., էջ 56: Марк Туллий Цицерон. Три трактата об ораторском искусстве. изд. «Наука». Москва, 1972 г., էջ 5:
Վարդումյան Ա. Ս., Ճշմարտության պրոբլեմը հռետորության մեջ, «Գիտական աշխատությունների ժողովածու», Երևան, «Մանկավարժ», 1998 թ., էջ 196:
Վարդումյան Ա. Ս. Հռետորիկա շատերի և յուրաքանչյուրի համար, Երևան, ԵՊՀ հրատ., 2019 թ., էջ 139-142:
Гаспаров М. Л. Античная риторика как система. В кн. «Античная поэтика». изд. «Наука». Москва, 1991 г., էջ 33:
Гаспаров М. Л. Античная риторика как система. В кн. «Античная поэтика». изд. «Наука». Москва, 1991 г., էջ 29:
Шакаряан. Г. Г. Проблемы детерминации и функционирования философкого знания. изд. «Ереванского университета», Ереван, 1982 г., էջ 74: «The Works of Thomas Reid D.D.». Now Fully Collected With Selections From His Unpublished Letters, v. 1, Seventh Edition, Edinburgh, 1872, էջ 470:
Բրուտյան Գ. Ա., Տրամաբանության դասընթաց, չորրորդ հրատարակություն, «Երևանի համալսարան», 1987 թ., էջ 415:¬
Гаспаров М. Л. Античная риторика как система. В кн. «Античная поэтика». изд. «Наука». Москва, 1991 г., էջ 30-31:
Հովհաննիսյան Ս. Հ. Փաստարկման արտատրամաբանական տարրերը, ԵՊՀ հրատարակչություն, Երևան, 1997 թ., էջ 4: Շաքարյան Հր. Գ., Փաստարկման էթիկական արժեքային տեսանկյուննե¬րը, «Բանբեր Երևանի համալսարանի», Երևան, 1996 թ., Նո. 2, էջ 8: Брутян Г. А. Аргументация. Ереван, 1984 г.: «How I see Philosophy» (Waismann F.). In «Logical Positivism». (ed. By Ayer A. J.). New York. 1966. էջ 350 – 351: Perelman Ch and L. Olbrechts-Tyteca. The New Rhetoric. A Treatise on Argumentation. Unniversity of Notre Press. 1971, էջ 11:
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Bulletin of Yerevan University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.