Քաղաքականի բնույթն ու կարգավիճակը: Դիսկուրսներ քաղաքականի շուրջ և քաղաքական դիսկուրսներ
DOI:
https://doi.org/10.46991/BYSU:E/2014.5.2.036Keywords:
մարդկային համակեցություն, գիտափիլիսոփայական մտահորիզոն, քաղաքականի բնույթ, ինքնին նպատակ, ինստրումենտալ, քաղաքականի այլակերպում, փերֆորմատիվ կարողությունAbstract
Հոդվածում քննարկվում է այն հիմնահարցը, թե ինչպես է գիտափիլիսոփայական մտահորիզոնում ըմբռնվել քաղաքականի բնույթը, և ինչպե՞ս է իմաստավորվել քաղաքականի կարգավիճակը: Հիմնավորվում է այն դրույթը, որի համաձայն գիտափիլիսոփայական հորիզոնում քաղաքականի բնույթի շուրջ էական մտատեղաշարժերն անխուսափելիորեն ազդում են նաև նրա կարգավիճակի նկատմամբ դիրքորոշումների վրա: Մասնավորապես, քաղաքականի ինքնին նպատակ լինելուց միջոցի վերածումը հանգեցրել է մարդկային համակեցության մեջ նրա դերի ու նշանակության նվազմանը: Քանի որ դիսկուրսներն օժտված են փերֆորմատիվ կարողությամբ, երբ վեր է հանվում իրականությունը փոխակերպելու և ինքնին փոխակերպվելու ներունակությունը, ապա վերոնշյալը կարող է հանգեցնել քաղաքականի մահվան կամ հնարավոր այլակերպման ու վերացման պատճառ դառնալ:
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2021 Bulletin of Yerevan University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
