Ժամանակայնության խնդիրը ֆենոմենոլոգիական հոգեբուժությունում
DOI:
https://doi.org/10.46991/BYSU:E/2018.9.1.050Keywords:
հոգեբանական ժամանակ, հոգեբանական վերլուծություն, պատճառահետևանքային սկզբունք, անձի փորձի ժամանակային կառուցվածքը, մարդու վերաբերմունքը հիվանդությանըAbstract
Եթե գիտական հետազոտության առարկան դառնում է հոգեբանական ժամանակը, ապա այդ դեպքում մենք ընդհանապես ոչ մի քայլ առաջ չենք շարժվում՝ հիմնվելով հոգեբանական երևույթների պատճառահետևանքային սկզբունքի դիտարկման վրա: Մարդու համար հատուկ արժեք է ներկայացնում ինչպես շրջակա աշխարհի կանխատեսելիությունը, այնպես էլ՝ ինքն իր: Բացատրելու հմտությունը, վերջին հաշվով, ապրելու կարողությունն է: Մարդու ներքին աշխարհը ու մարդուց դուրս գտնվող աշխարհը պետք է ունենան հստակ մեկնաբանող մոդելներ: Այդ իսկ պատճառով մարդուն հատուկ է գոյություն ունեցող ամեն ինչի միջև պատճառահետևանքային կապի որոնումը:
Downloads
Published
2018-03-04
How to Cite
Միքայելյան Վ. (2018). Ժամանակայնության խնդիրը ֆենոմենոլոգիական հոգեբուժությունում. Բանբեր Երևանի համալսարանի. Փիլիսոփայություն, Հոգեբանություն, 9(1 (25), 50–59. https://doi.org/10.46991/BYSU:E/2018.9.1.050
Issue
Section
Articles
License
Copyright (c) 2021 Bulletin of Yerevan University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
