Ձևաբանական նշումները արդի հայերենի ուղղագրական, բացատրական բառարաններում

Authors

  • Լիանա Սարգսյան Երևանի պետական համալսարան

DOI:

https://doi.org/10.46991/BYSU:B/2022.sp2.015

Keywords:

քերականական բառարան, ձևաբանական նշումներ, անհամապատասխանություններ, պակասավոր բայեր, բացատրական բառարան, արդի արևելահայերենի ձևաբանական նորմ

Abstract

Ի տար­բե­րութ­յուն տե­սա­կան աշ­խա­տութ­յուն­նե­րի հա­րուստ բազ­մա­զա­նութ­յան՝ մե­զա­նում չի գոր­ծել ձևա­բա­նութ­յան գործ­նա­կան, մաս­նա­վո­րա­պես բա­ռա­րա­նա­յին ամ­րագր­ման ե­ղա­նա­կը: Մինչ այ­սօր մենք չու­նենք հա­յե­րե­նի քե­րա­կա­նա­կան բա­ռա­րան։

Հաշ­վի առ­նե­լով խնդրի ար­դի վի­ճա­կը՝ նա­խա­տես­վում է կազ­մել և հ­րա­տա­րա­կել այդ­պի­սի ա­ռանձ­նա­հա­տուկ մի աշ­խա­տանք՝ «Ար­դի ար­ևե­լա­հա­յե­րե­նի ու­սում­նա­կան քե­րա­կա­նա­կան բա­ռա­րան»:

Ան­շուշտ, հայ բա­ռա­րա­նագ­րութ­յունն ու­նի դա­րա­վոր ա­վան­դույթ­ներ. լեզ­վամ­շա­կու­թա­յին անգ­նա­հա­տե­լի ար­ժեք ու­նեն 19-20-րդ դդ. հրա­տա­րակ­ված այն­պի­սի հան­րա­գի­տա­կան ու լեզ­վա­բա­նա­կան բա­ռա­րան­ներ, ինչ­պի­սիք են Մ­խի­թար­յան հայ­րե­րի «­Նոր բառ­գիրք հայ­կա­զեան լե­զո­ւի»-ն, Հ. Ա­ճառ­յա­նի «Հա­յե­րեն ար­մա­տա­կան բա­ռա­րան»-ը և «­Հա­յոց անձ­նա­նուն­նե­րի բա­ռա­րան»-ը, Հ. Բար­սեղ­յա­նի «­Հա­յե­րեն ուղ­ղագ­րա­կան-ուղ­ղա­խո­սա­կան, տեր­մի­նա­բա­նա­կան բա­ռա­րան»-ը, «­Ժա­մա­նա­կա­կից հա­յոց լեզ­վի բա­ցատ­րա­կան բա­ռա­րան»-ը՝ 4 հա­տո­րով, Էդ. Ա­ղա­յա­նի «Ար­դի հա­յե­րե­նի բա­ցատ­րա­կան բա­ռա­րան»-ը, Ա. Սու­քիաս­յա­նի, Ս. Գալստ­յա­նի «­Հա­յոց լեզ­վի դարձ­վա­ծա­բա­նա­կան բա­ռա­րան»-ը, Ա. Սու­քիաս­յա­նի «­Հա­յոց լեզ­վի հո­մա­նիշ­նե­րի բա­ռա­րան»-ը և­ այլն:

Ներ­կա­յումս էլ բա­ռա­րա­նագ­րա­կան ուղ­ղութ­յուն­նե­րը կրկին բազ­մա­զան են՝ բա­ցատ­րա­կան, ուղ­ղագ­րա­կան, բա­ռա­կազ­մա­կան, դարձ­վա­ծա­բա­նա­կան, հո­մա­նիշ­նե­րի, նո­րա­բա­նութ­յուն­նե­րի, օ­տար բա­ռե­րի, դրանց հա­մար­ժեք­նե­րի, բար­բառ­նե­րի, հա­պա­վում­նե­րի:

Ս­րանք, սա­կայն, գե­րա­զան­ցա­պես բա­ռա­գի­տա­կան բնույ­թի են և տա­լիս են բա­ռա­յին կազ­մի ի­մա­ցա­բա­նա­կան նկա­րագ­րութ­յուն: Այս­պի­սի բա­ռա­րան­նե­րը ու­նե­նա­լու են ի­րենց արդ­յու­նա­վետ շա­րու­նա­կութ­յու­նը։ Այ­սու­հան­դերձ, լեզ­վա­բա­նա­կան բա­ռա­րան­նե­րը ու­նեն նաև այլ ա­ռա­քե­լութ­յուն­ներ, ո­րոն­ցից մեկն էլ գրա­կան լեզ­վի քե­րա­կա­նութ­յան, մաս­նա­վո­րա­պես ձևա­բա­նութ­յան բա­ռա­րա­նա­յին նկա­րագ­րութ­յունն է: Հա­մե­նայն դեպս, դեռևս 1950-ա­կան­նե­րից այդ­պի­սիք կազմ­վել են անգ­լե­րե­նի, ֆրան­սե­րե­նի, ռու­սե­րե­նի հա­մար, մինչ­դեռ մե­զա­նում քե­րա­կա­նա­կան խիստ մաս­նա­վոր ցու­ցում­նե­րը ա­ռայժմ տեղ են գտել բա­ցատ­րա­կան, ուղ­ղագ­րա­կան բա­ռա­րան­նե­րում: Հույս ու­նենք, որ կազմ­վե­լիք բա­ռա­րա­նը պի­տի լրաց­նի այս բա­ցը:

Author Biography

Լիանա Սարգսյան, Երևանի պետական համալսարան

Բանասիրական գիտությունների թեկնածու, ԵՊՀ հայոց լեզվի ամբիոնի դոցենտ

References

Ստ. Պալասանյան, Ընդհանուր տեսութիւն արեւելեան նոր գրաւոր լեզուի հայոց, Թիֆլիս, 1870, Քերականութիւն մայրենի լեզուի հայոց, Թիֆլիս, 1874,

Հ. Աճառյան, Լիակատար քերականություն հայոց լեզվի` համեմատությամբ 562 լեզուների, Եր․, 1955-1971,

Մ. Աբեղյան, Հայոց լեզվի տեսություն, Եր., 1965, Գ. Սևակ, Ժամանակակից հայոց լեզվի դասընթաց, Եր., 1955,

Հ. Բարսեղյան, Արդի հայերենի բայի և խոնարհման տեսություն», Եր., 1953, Հայերենի խոսքի մասերի ուսմունքը, Եր., 1980,

Գ. Ջահուկյան, Հայոց լեզվի տեսության հիմունքները, Եր., 1974, Մ. Ասատրյան, Ժամանակակից հայերենի ձևաբանության հարցեր, 3 հ., Եր., 1970-77, Ժամանակակից հայոց լեզու. ձևաբանություն, Եր., 1983,

Ա. Մարգարյան, Հայերենի հոլովները, Եր., 2000, Հայոց լեզվի քերականություն․ ձևաբանություն, Եր., 2004,

Լ. Խաչատրյան, Բառակազմական և ձևաբանական կաղապարները ժամանակակից հայերենում, Եր., 2014,

Ստ. Մալխասեանց, Հայերէն բացատրական բառարան, Եր., 1944, էջ ԺԷ,

«Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան», Եր., 1969, էջ VIII,

Հ. Բարսեղյան, Հայերեն ուղղագրական-ուղղա¬խոսական, տերմինաբանական բա¬ռարան, Եր., 1973, էջ IX:

Downloads

Published

2022-12-23

How to Cite

Սարգսյան Լ. (2022). Ձևաբանական նշումները արդի հայերենի ուղղագրական, բացատրական բառարաններում. Բանբեր Երեւանի համալսարանի. Բանասիրություն, 2, 15–27. https://doi.org/10.46991/BYSU:B/2022.sp2.015