Հին հայերենի ձայնեղ շփական վ (v)-ն (ապաժամանակյա և տարաժամանակյա հայեցակերպեր)

Authors

  • Վարդան Պետրոսյան Երևանի պետական համալսարան

DOI:

https://doi.org/10.46991/BYSU:B/2022.13.1.035

Keywords:

շփական ձայնեղ, տարաժամանակյա հայեցակետ, կիսաձայն, երկշրթնային ձայնորդ, դիրքային տարբերակ, տիպաբանական մոտեցում, հերթագայություն

Abstract

Պատմահամեմատական հայերե­նա­գի­տության մեջ հին հայերենի վ (v)-ի համար վերականգնվում են *, *u, *p և *ksṷ նա­խա­ձևերը: Ըստ էու­թյան՝ վե­րա­կանգնվում է երկու հնչույթային նախա­ձև, եթե նկատի ունենանք, որ հա­մե­մատական հնդեվրո­պա­բանության մեջ ըն­դուն­ված պատ­կերացման համա­ձայն *-ն և *u-ն միևնույն հնչույթի դիրքային տարբերակներն են, և մեկ հնչ­յու­նա­կա­պակ­ցական: Ինչպես վերոհիշյալ նախա­ձևե­րի հետ վ (v)-ի քանա­կա­կան հարա­բե­րակ­ցությունը, այնպես էլ */*u-ի ծագումնա­բա­նական առնչու­թյուն­ները հ.-ե. այլ լեզու­ների շրթն­ատամ­նային [v]-երի հետ՝ մի կողմից, ու հին լեզուներից (հնդեվ­րո­պա­կան և ոչ հնդեվ­րո­պական) կատարված փոխ­առու­թյուններում վ (v)-ի հա­մա­պա­տաս­խան­ների տիպա­բա­­նա­կան համար­ժեք­ները՝ մյուս կողմից, ցույց են տալիս, որ հյ. վ (v)-ի բուն նախա­ձևը եղել է հ.-ե. երկշրթնային *կիսա­ձայ­նը: Մյուս նա­խա­ձևերի հետ վ (v)-ի առնչություն­ները համեմատաբար ուշ երևույթներ են և առա­վելապես պայմանավորված են հնչյու­նա­փոխական տարբեր գործըն­թաց­ներով:

Author Biography

Վարդան Պետրոսյան, Երևանի պետական համալսարան

Բանասիրական գիտությունների թեկնածու, դոցենտ, ԵՊՀ ընդհանուր լեզվաբանության ամբիոնի վարիչ

References

Գ. Բ. Ջահուկյան, Հայոց լեզվի պատմություն. Նախագրային ժամանակաշրջան, Եր., 1987, էջ 111-157:

Հ. Աճառյան, Հայերեն արմատական բառարան հ. II, Եր., 1973, էջ 193:

Գ. Ջահուկյան, Հայերեն ստուգաբանական բառարան, Եր., 2010, էջ 270:

Հ. Հյուբշման, Հայերենի քերականություն, Եր., 2003, էջ 495:

Հ. Պեդերսըն, Նպաստ մը հայ. լեզուի պատմութեան, Վիեննա, 1904, էջ 1:

O. Семереньи, Введение в сравнительное языкознание. М., 1980, էջ 5:

А. Н. Савченко, Сравнительная грамматика индоевропейских языков. М., 1974, էջ 85:

Т. В. Гамкрелидзе, Вяч. Вс. Иванов, Индоевропейский язык и индоевропейцы. т. II, Тбилиси, 1984, էջ 589-590:

А. Мейе, Введение в сравнительное изучение индоевропейских языков. М.-Л., 1938, էջ 142-143:

К. Г. Красухин, Введение в индоевропейское языкознание. М., 2004, էջ 69-70:

Հ. Աճառեան, Հայերէն գաւառական բառարան // Էմինեան ազգագրական ժողովածու, հ. Թ, Մոսկվա, 1913, էջ 439-440:

Նոր բառգիրք հայկազեան լեզուի, հ. I (Ա-Կ), Եր., 1979:

Առձեռն բառարան հայկազնեան լեզուի, Անթիլիաս, 1988:

Վ. Պետրոսյան, Հին հայերենի ձայնավորական համակարգի ծագումը և հնչաբանական արժեքայնությունը // ԲԵՀ. Հայագիտություն, 2017, թիվ 2, էջ 48-50:

М. М. Гухман, Готский язык. М., 1958, էջ 116-117:

А. М. Селищев, Старославянский язык. М., 1952, էջ 140-144:

А. Вайан, Руководство по старославянскому языку. М., 1952, էջ 184-191:

Г. А. Хамбургаев, Старославянский язык. М., 1974, էջ 250-251:

А. И. Горшков, Старославянский язык. М., 1974, էջ 156-157:

Վ. Պետրոսյան, Ձևահնչույթի և ձևահնչույթաբանության լեզվաբանական կարգավիճակը // Բանբեր Երևանի համալսարանի, 2009, թիվ 3, էջ 96-105:

A. Meillet, Les dialectes indo-européens. Paris, 1950, էջ 86:

Է. Բ. Աղայան, Գրաբարի քերականություն, Եր., 1964, էջ 325-326:

Վ. Պետրոսյան, Հայկական և հնդեվրոպական երկբարբառային համակարգերը // ՎԷՄ, 2015, թիվ 3, էջ 115-127:

Վ. Պետրոսյան, Հին հայերէնի երկբարբառային կազմութիւնների հնչոյթաբանական եւ հնչիւնաբանական արժէքները // Հայկազեան հայագիտական հանդէս, 2018, թիվ 38, էջ 57-78:

В. С. Расторгуева, Древнеиранские языки (авестийский и древнеперсидский) // Языки Азии и Африки, т. II, M., 1978, էջ 20-24:

Основы иранского языкознания (среднеиранские языки). М., 1981, էջ 21, 35-36:

Ռ. Ղազարեան, Գրաբարի բառարան, Անթիլիաս, 2004, էջ 286:

Г. Б. Джаукян, Очерки по истории дописьменного периода армянского языка, Ер., 1967, էջ 304:

Г. Б. Джаукян, Урартский и индоевропейские языки. Ер., 1963, էջ 12-13:

Г. А. Меликишвили, Урартский язык. М., 1964, էջ 22:

И. М. Дьяконов, Языки древней Передней Азии. М., 1967, էջ 125-129:

М. Л. Хачикян, Хурритский и урартский языки, Ер., 1985, էջ 39-40:

Г. А. Меликишвили, Урартские клинообразные надписи. М., 1960, էջ 47:

Գ. Ջահուկյան, Քերականական և ուղղագրական աշխատությունները հին և միջնադարյան Հայաստանում, Եր., 1954, էջ 63, 69:

Հ. Աճառյան, Հայոց լեզվի պատմություն, II մաս, Եր., 1951, էջ 13:

А. Мейе, Общеслаявнский язык. М., 1951, էջ 32:

А. М. Селищев, Старославянский язык, ч. I: Введение, фонетика. М., 1951, էջ 195-197:

С. Б. Бернштейн, Очерк сравнительной грамматики славянских языков. М., 1961, էջ 299:

Г. А. Хамбургаев, Старославянский язык. М., 1974, էջ 141:

Э. Прокош, Сравнительная грамматика германских языков. М., 1954, էջ 86-89:

М. М. Гухман, Готский язык. М., 1958, էջ 42-43:

Г. Льюис, Х. Педерсен, Краткая сравнительная грамматика кельтских языков. М., 1954, էջ 36:

Э. Бурсье, Основы романского языкознания. М., 1952, էջ 49:

В. В. Иванов, В. Н. Топоров, Санскрит. М., 1960, էջ 62:

Т. Барроу, Санскрит. М., 1976, էջ 103:

Т. Я. Елизаренкова, Грамматика ведиского языка. М., 1982, էջ 68-69:

Downloads

Published

2022-03-21

How to Cite

Պետրոսյան Վ. (2022). Հին հայերենի ձայնեղ շփական վ (v)-ն (ապաժամանակյա և տարաժամանակյա հայեցակերպեր). Բանբեր Երեւանի համալսարանի. Բանասիրություն, 13(1 (37), 35–47. https://doi.org/10.46991/BYSU:B/2022.13.1.035

Issue

Section

Լեզվաբանություն

Most read articles by the same author(s)