ԸՆԴԵՐՔՕԳՏԱԳՈՐԾՄԱՆ ԹԱՓՈՆՆԵՐԻ ՆԿԱՏՄԱՄԲ ՍԵՓԱԿԱՆՈՒԹՅԱՆ

Մանե Մարկոսյան

doi:10.46991/SL/2023.97.126

Authors

Մանե Մարկոսյան Երևանի պետական համալսարան https://orcid.org/0000-0002-0348-8879

DOI:

https://doi.org/10.46991/SL/2023.97.126

Keywords:

Հանքարդյունաբերություն, ընդերքօգտագործման թափոններ, արտադրական լցակույտեր, տեխնածին հանքավայր, սեփականության իրավունք, ընդերքօգտագործման իրավունք, քաղաքացիական իրավունքի օբյեկտ

Abstract

Ընդերքօգտագործման թափոնները ներկայումս ձեռք են բերել տնտեսական մեծ նշանակություն՝ դառնալով քաղաքացիաիրավական գործարքների ինքուրույն առարկա։ Ընդերքօգտագործման թափոնների՝ որպես քաղաքացիական իրավունքների օբյեկտի նկատմամբ սեփականության իրավունքի հարցերը, չնայած դրանց բարդ իրավական ռեժիմին, կարգավորված չեն ՀՀ օրենսդրությամբ, ինչի արդյունքում էլ ընդերքօգտագործման թափոնների նկատմամբ սեփականության իրավունքի հարցի շուրջ առաջանում են տարատեսակ մեկնաբանման խնդիրներ տեսական մակարդակում և ընդերքօգտագործող-պետություն վեճերի շրջանակում։

Սույն հոդվածում քննարկվում են ընդերքօգտագործման հարաբերություններում ընդերքօգտագործման թափոնների՝ որպես քաղաքացիական իրավունքի օբյեկտների նկատմամբ սեփականության իրավունքի հիմնահարցերը։ Անդրադարձ է կատարվում ընդերքօգտագործման թափոնների՝ որպես քաղաքացիական իրավունքների օբյեկտների հիմնական հասկացությանը, վեր են հանվում ընդերքօգտագործման թափոնների նկատմամբ սեփականության իրավունքի սուբյեկտի, սեփականության իրավունքի բովանդակությունը կազմող իրավազորությունների իրականացման վերաբերյալ ներպետական օրենսդրության խնդիրները և բացերը։ Հաջորդիվ ուսումնասիրվում և վերլուծվում են ընդերքօգտագործման թափոնների նկատմամբ սեփականության իրավունքի հարցի վերաբերյալ իրավակիրառ պրակտիկայում ծագող վեճերը։

Հիմնվելով սույն հոդվածում կատարված վերլուծության վրա՝ ներկայացվում են առաջարկներ, որոնք ուղղված են ընդերքօգտագործման թափոնների սեփականության իրավունքի սուբյեկտի և սեփականության իրավունքի ծագման պահի, ընդերքօգտագործման թափոնների նկատմամբ սեփականության իրավազորությունների իրականացման վերաբերյալ օրենսդրական կարգավորումների հստակեցմանը, որոնք էական նշանակություն կունենան իրավակիրառ պրակտիկայում ընդերքօգտագործողի և պետության միջև ծագող վեճերի լուծման համար։