Անիմացիան՝ որպես սոցիալ-մշակութային երեվույթ, նրա պատմական նախադրյալները եվ տեսակները
DOI:
https://doi.org/10.46991/hc.2022.17.1.255Keywords:
անիմացիա, մշակույթ, զբոսաշրջություն, թանգարան, ռեկրեացիա, գովազդ, անիմատորAbstract
Անիմացիայի՝ որպես սոցիալ-մշակութային երևույթի նկատմամբ հետաքրքրությունը պայմանավորված է նախևառաջ նրանով, որ լինելով ծառայության համեմատաբար նոր տեսակ՝ Հայաստանում այն դեռ համապատասխան ձևով չի ուսումնասիրվել և չի հասցրել լայն տարածում ստանալ: Մինչդեռ անիմացիոն գործողությունները, գեղարվեստական, պատկերավոր լուծումների միջոցով «կենդանացնելով» զանգվածային, ժամանցային և մշակութային միջոցառումները, կարող են նպաստել սպառողների սպասարկման որակի զգալի բարելավմանը: Գրագետ մշակված ու ճիշտ կազմակերպված անիմացիոն ծրագրերը կօգնեն Հայաստանում ավելի գրավիչ ու հետաքրքիր դարձնել այցելությունը թանգարաններ, ուսուցման գործընթացը, գովազդը, իսկ խստապահանջ զբոսաշրջիկներին առաջարկել նոր, «թատերականացված» և «խաղարկային» երթուղիներ: Որպես ժամանցային, զանգվածային ու մշակութային միջոցառումների «կենդանացման» միջոց՝ անիմացիան առաջացել է XX դարասկզբին Ֆրանսիայում: Ֆրանսիացի սոցիոլոգների ներկայացրած բանաձևի համաձայն՝ անիմացիոն գործունեության նպատակն է մարդու հանգստի լիարժեք կազմակերպումը, ինչը պետք է ընդգրկի հետևյալը՝ ֆիզիկական ուժերի վերականգնում (թուլացում), ուրախ և հաճելի պահերի վերապրում (զվարճացում), հոգևոր պահանջների բավարարում (զարգացում): Սոցիալ-մշակութային անիմացիան, հանդիսանալով հասարակության մշակութադաստիարակչական համակարգի մի մաս, նպաստում է նրա առաջընթացին:
«Անիմացիա» հասկացությունը ձևավորվել է աստիճանաբար մարդկության պատմության զարգացման ընթացքում: Սկիզբ առնելով հազարավոր տարիներ առաջ՝ դեռևս նախնադարյան հասարակությունում, այն այսօր հասցրել է արագ տարածվել ամբողջ աշխարհում և զբաղեցնել իր տեղը ժամանակակից մարդու կյանքում: Այդ իսկ պատճառով թեմային անդրադառնալը արդիական է և խիստ անհրաժեշտ: Հայաստանի Հանրապետությունում կան բոլոր նախադրյալները զարգացնելու սպասարկման այս նոր, «թատերականացված» ձևը:
References
Sargsyan A., Amirjanyan L., Sargsyan H. (2009), JErewani nshanavor ěntanik‘njerě, JErewan, «Zangak 97», 80 ēj։
Nikitсkiй M. (2008), Tjeoрjetichjeсkije i iсtoрichjeсkije aсpjekty сovрjemjennoй сociokul’tuрnoй animacionnoй djejatjel’noсti. Vjeсtnik PСTGU. Сjeрija 4: Pjedagogika. Pсixologija, с. 28․
Pjadushkina I. (2011), Animacija v сocial’no-kul’tuрnom сjeрviсje i tuрizmje. Izdatjel’сtvo Iрkutсkogo goсudaрсtvjennogo univjeрсitjeta, с. 16․
Plotnikova V. (2015), Oсnovy animacionnoй djejatjel’noсti. Pjetрozavodсk. Uchjebnoje poсobije, с. 8․
Sh’jepjetkova I. A. (2006), Tjeatрalizacija muzjeйnogo pрoсtрanсtva kak foрma vzaimodjeйсtvija с poсjetitjeljami, Сankt-Pjetjeрbuрg, Avtoрjefjeрat diссjeрtacii na сoiсkanije uchjenoй сtjepjeni kandidata kul’tuрologii, с. 3․
Shljaxtina L. (2011), Сovрjemjennyй muzjeй: idjei i рjealii –Vopрoсy muzjeologii, с. 15
Uрjenjeva T. (2004), Muzjejevjedjenije, Moсkva, Akadjemichjeсkiй Pрojekt, с. 358․
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Marina Khachmanukyan
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.
