Էրդողանի դիվանագիտությունը. քաղաքագիտական ասպեկտ

Abstract

Ե­թե մեկ նա­խա­դա­սութ­յամբ բնու­թագ­րենք ար­դի մի­ջազ­գա­յին ի­րադ­րութ­յու­նը, թերևս ա­ռա­վել դի­պուկ կլի­նի «ան­կան­խա­տե­սե­լի գլո­բալ մի­ջա­վայր» ար­տա­հայ­տութ­յու­նը: Այս խա­ռը, ան­հաս­կա­նա­լի, եր­բեմն էլ անտ­րա­մա­բա­նա­կան աշ­խար­հա­քա­ղա­քա­կան զար­գա­ցում­նե­րով հա­գե­ցած ի­րա­կա­նութ­յան մեջ բա­վա­կա­նին ա­ռանձ­նա­հա­տուկ քա­ղա­քա­կան վար­քա­գիծ են դրսևո­րում Թուր­քիա­յի եր­կա­րամ­յա ղե­կա­վար (2003 թ.-ից վար­չա­պետ, 2014 թ.-ից նա­խա­գահ) Էր­դո­ղա­նը և ն­րա մեր­ձա­վո­րա­գույն իշ­խա­նա­կան թի­մը: Ն­րանք ուղ­ղա­կի փայ­լում են հմուտ դի­վա­նա­գի­տութ­յամբ:

Հա­րա­բե­րութ­յուն­նե­րի կար­գա­վո­րու­մը տա­րա­ծաշր­ջա­նի հար­ևան պե­տութ­յուն­նե­րի հետ հայ­կա­կան պե­տութ­յան պահ­պան­ման ա­ռաջ­նա­յին խնդիր­նե­րից է, որն էլ հրա­մա­յա­բար թե­լադ­րում է ճկու­նութ­յուն դի­վա­նա­գի­տութ­յան մեջ և հա­կա­ռա­կորդ­նե­րի պե­տա­կան ղե­կա­վար­նե­րի կա­րո­ղութ­յուն­նե­րի ճա­նա­չում ու գնա­հա­տում: Այս ա­ռու­մով Էր­դո­ղա­նի դի­վա­նա­գի­տութ­յան ա­ռանձ­նա­հատ­կութ­յուն­նե­րի և կի­րառ­ման դրսևո­րում­նե­րի հե­տա­զո­տութ­յու­նը ար­դիա­կան նշա­նա­կութ­յուն ու­նի: