ՄԵՂՔԻ ԵՎ ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ԱՍՏՎԱԾԱԲԱՆԱԿԱՆ ԿՈՆՑԵՊՏՆԵՐԸ 20-ՐԴ ԴԱՐԻ ՄՈԴԵՌՆԻՍՏԱԿԱՆ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹՅԱՆ ՄԵՋ (Ջ․ՋՈՅՍ, Ա․ԿԱՄՅՈՒ, Ֆ․ԿԱՖԿԱ)

Authors

  • Ամալյա ՍՈՂՈՄՈՆՅԱՆ Երևանի պետական համալսարան

DOI:

https://doi.org/10.46991/FLHE/2018.22.1.244

Keywords:

նախածին մեղք, ազատություն, Աստված, աբսուրդ, էկզիստենցիալիզմ, մոդեռնիզմ, գիտակցության հոսք, օտարում

Abstract

Հոդվածն անդրադառնում է նախածին մեղքի և մոդեռնիստական գրականության մեջ մեղքի մոդելի փոխակերպման գործընթացին։ Մոդեռնիստական գրականության մեջ մեղքը դառնում է այն հենակետը, որի վրա բարձրանում են աբսուրդը և էկզիստենցիալիստական գրականությունը։ Մեղքը աստվածաբանական խնդիր լինելուց վերածվում է փիլիսոփայական խնդրի։ Մոդեռնիզմի հերոսը հայտարարում է, որ չի վախենում լինել մենակ կամ հավերժ սխալական, սակայն իր վախերի խոստովանության ժամանակ կենտրոնանում է մեղքի գերակայության վրա։ Ջոյսի, Կամյուի և Կաֆկայի հերոսների օգնությամբ փորձ է կատարվում բացահայտել մեղքի էությունը։

Downloads

Published

2018-05-16

Issue

Vol. 22 No. 1 (24) (2018)

Section

Գրականագիտություն

License

Copyright (c) 2018 Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License

Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.