ԱՊԱԳԱ ԿԵՆՍԱԲԱՆՈՒԹՅԱՆ ՈՒՍՈՒՑԻՉԻ ՏԵՐՄԻՆՈԼՈԳԻԱԿԱՆ ՀԱՄԱԿԱՐԳԻ ԲԱՂԱԴՐԵՐԸ
DOI:
https://doi.org/10.46991/educ-21st-century.v2i4.10899Keywords:
մասնագիտական և տերմինաբանական իրավասություն; տերմինաբանություն; նոմենկլատուրա; ժամկետ; անուն; համանուն; հապավումը; պրոֆեսիոնալ դասընթաց; ապագա կենսաբանության ուսուցիչ.Abstract
Մասնագիտական և տերմինաբանական իրավասությունը ապագա ուսուցչի անբաժանելի մասն է մասնագիտական իրավասություն. Մասնագիտական տերմինների օգտագործման ճիշտությունը, տրամաբանությունը, նպատակահարմարությունը առանձնանում են գրագետ ուսուցիչ. Չէ՞ որ տերմինը միացյալ միջազգային նշանակում է ա որոշակի առարկա, երևույթ, գործընթաց և ապահովում է տեղեկատվական խոսք, դրա համարժեք ընկալում հիմնական իմաստը. Կենսաբանական տերմինաբանական համակարգը ներառում է նոմենկլատուրային ենթահամակարգ: Ա կենսաբանության իրավասու ուսուցիչը իր մասնագիտական գործունեության ընթացքում գործում է ինչպես ժամկետներով, այնպես էլ նոմեններ, որոնք կազմում են կենսաբանական անվանացանկի հիմքը։ Հետազոտության նպատակն է բացահայտել տերմինաբանական տարրերի, անունների քայլ առ քայլ ուսումնասիրության դերն ու հնարավորությունը, էպոնիմները և հապավումները կենսաբանության ուսուցչի տերմինաբանական մասնագիտական վերապատրաստման ժամանակ. Այն Նշված են ապագա կենսաբանության ուսուցչի տերմինաբանական համակարգի հիմնական բաղադրիչները: Բնութագիրը և տրված են տերմինների տարրերի, անունների, համանունների, հապավումների դասակարգում։ Արդյունքում մասնագիտական և տերմինաբանական ձևավորման մեթոդի տեսական վերլուծություն և փորձարկում Ապագա կենսաբանության ուսուցիչների մասնագիտական վերապատրաստման իրավասությունը սահմանվում է՝ 1) արդյունավետությունը Ուսանողների տերմինաբանական ուսուցումն ապահովվում է հետևողականությամբ և կանոնավորությամբ. 2) օպտիմալ քայլ առ քայլ. Կենսաբանական տերմինաբանության և նոմենկլատուրային համակարգերի ուսուցման փուլային հաջորդականությունը կարող է լինել արտահայտված «տերմինոտարր + անուն – հապավում – համանուն» շղթայի տեսքով։ Մատչելի, Տերմինաբանական աշխատանքի բավականին պարզ և արդյունավետ ձևը թեմատիկ նյութի կազմումն է տերմինաբանական բառարան, որը կարող է ներկայացվել ինչպես ձեռագիր, այնպես էլ էլեկտրոնային ձևով և ներառում է տերմինների և (կամ) տերմինաբանական տարրերի կարճ և ընդլայնված սահմանումներ։ Հիմնականներից մեկը Ապագա ուսուցիչների տերմինաբանական վերապատրաստման խնդիրն է ուսումնասիրել տերմինների իմաստաբանությունը և ստուգաբանությունը (ներառյալ համանունները և հապավումները) և անունները, որոնք հիմնված են լատիներենի վրա։ Ան–ի ձևավորումը Ուսանողի ակտիվ անհատական տերմինաբանական բառարանը որոշում է հետագա հաջող յուրացումը մասնագիտական վերապատրաստման առարկաները, միջազգային գիտական տերմինաբանությունը հասկանալը և երկուական նոմենկլատուրա. Հունական իմաստաբանության և ստուգաբանության համալիր գիտելիքների յուրացում. Լատինական տերմինոէլեմենտները զարգացնում են տրամաբանությունը, ուժեղացնում լեզվական մշակույթը և օգնում ընդլայնել այն կենսաբանության ուսանողի աշխարհայացքը:References
Lavrentieva O., Pererva V., Krupskyi O., Britchenko I., Shabanov S., Issues of shaping
the students’ professional and terminological competence in science area of expertise in the
sustainable development era. E3S Web of Conferences. FDP Sciences, France. Volume 166,
(2020). Doi: 10.1051/e3sconf/202016610031.
Блау М. Г., Судьба эпонимов. 300 историй происхождения слов. М.: «Энас», 2010,
с.
Гончаров Н. И., Иллюстрированный словарь эпонимов в морфологии Волгоград:
Волгоградский государственный медицинский университет, 2009, 504 с.
Губин В. Н., Эпонимы в кардиологии, ангиологии и ревматологии: Справочник.
СПб.: «Фолиант», 541 с.
Денисов С. Д., Пивченко П.Г., Эпонимы в анатомии. Минск.: БГМУ, 2012. 85 с.
Дзюба М. М., Епоніми в українській науковій термінології : автореф. дис. ... канд.
філол. Наук, Луцьк, 2011, 20 c.
Королев С. Б., Словарь-справочник терминов, эпонимов, симптомов и синдромов в
травматологии и ортопедии Н. Новгород, 2007, 260 с
Перерва В. В., Терминологическая и номенклатурная системы профессиональной
подготовки будущего учителя биологии. Образование в ХХІ веке: Международный научно-
методический рецензированный журнал. Ереван: издательство ЕГУ-YSU Press, 2020, №1
(3), с. 236-247.
Рязанцев В. Д., Имена и названия: словарь эпонимов: имена собственные, пере-
шедшие в названия; образование терминов и понятий; происхождение имен нарицательных;
слова, употребляемые в переносном смысле, М.: «Современник», 1998, 285 с.
Самусев Р. П., Гончаров Н. И., Эпонимы в морфологии. М.: «Медицина», 1989, 352 с.
Старичёнок В. Д., Большой лингвистический словарь. Ростов-на-Дону: «Феникс»,
, 816 с.
Суперанская А. В., Подольская Н. В., Васильева Н. В., Общая терминология:
Вопросы теории, М.: ЛИБРОКОМ, 2012, 248 с.
Топоров Г. Н., Эпонимические термины в клинической анатомии человека: Словарь
К.: «Выща школа», 1988, 160 с.
Чурилов Л. П., Толковый словарь избранных медицинских терминов (эпонимы и
образные выражения), СПб.: ЭЛБИ, 2010, 336 с.
Штунь А. И., Латинский язык для медиков: конспект лекций, М.: «Эксмо», 2008,
с.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
