Ջ. Գ. ԲԱՅՐՈՆԻ «ԴՈՆ ԺՈՒԱՆ» ՊՈԵՄԻ ԼԵԶՎԱՈՃԱԿԱՆ ԱՌԱՆՁՆԱՀԱՏԿՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ` ՀԱՅԵՐԵՆ ԹԱՐԳՄԱՆՈՒԹՅԱՄԲ
DOI:
https://doi.org/10.46991/FLHE/2014/18.1.088Keywords:
լեզվաշերտ, լեզվաոճական, միֆոլոգեմ, արքետիպ, սակրալ-արքետիպային, գործառույթ, խորհրդանիշ, փոխակերպում, ձևափոխություն, ալյուզիա, մեջբերումAbstract
Ինչպես Բայրոնի պոեզիայում, ընդհանրապես, «Դոն Ժուանում», ևս, կան բազմաթիվ հունահռոմեական միֆոլոգեմներ և աստվածաշնչյան սակրալ-արքետիպային հասկացություններ, որոնք «դատարկված» առասպելական սյուժեներից և օժտված սիմվոլիկ գործառույթներով, ի վերջո դարձել են որոշակի լեզվաոճական միջոցներ: Այս առնչությամբ, հոդվածում ներկայացվում է «ալյուզիա-մեջբերում» հասկացությունը` որպես «Դոն Ժուան» պոեմին բնորոշ կարևորագույն լեզվաոճական միջոց: Բազմաթիվ օրինակներով, հոդվածում քննարկվում են այդ դեպքերը` հատուկ ուշադրություն դարձնելով հայերեն թարգմանության համարժեքությանը: Ոչ համարժեք թարգմանության դեպքում հաճախ առաջարկվում է սեփական տարբերակը:
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Yervand VARDANYAN
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
